جوشكاري با ليزر
اساساً در جوشکاری با لیزر توسط دو فلز ( كه ممكن است شبيه به هم و يا غير هم جنس باشند ) ، در تماس با يكدگير قرار مي برند و ناحيه اطراف تماس گرم مي شود تا مواد ذوب شوند و به هم جوش بخورند .در سیستم جوشکاری لیزر دیگر تیوب دستگاه لیزر و مین برد دستگاه لیزر و یا به صورت کلی قطعات دستگاه لیزر کاملا متفاوت است و سیستم عملکرد متفاوتی دارد. گرمای كافي به منظور ذوب كردن مقدار معيني از ماده بايد تأمين گردد و نه آن مقدار كه باعث تبخير مقدار قابل توجهي از ماده شود ، وگرنه جوش ضعيفى حاصل خواهد شد . براي بيشتر فلزات ، انعكاس به طور سريعي وقتي كه دما به نقطه ذوب ماده نزديك شود ، كاهش مي يابد.
به اين دليل ضروري است دقت كافي در بكارگيري مقدار انرژي ليزر معمول گردد . همجنين مشكل بخار شدن وقتي كه دو فلز داراي نقاط ذوب كاملاً متفاوتي باشند ، نيز وجود دارد . جوشكاري با ليزر بايد با بسياري از روش هاي شناخته شده مانند قلع كاري ، جوش با جرقه ، جوش مقاومتي و جوش با پرتوهاي الكتروني رقابت كند . به تعدادي از مزيت هاي جوشكاري با ليزر ذيلاً اشاره مي شود :
1 ) هيچگونه تماس فيزيكي با اجزاء خارجي وجود ندارد .
۲ ) گرما فقط در محل تعيين شده وارد مي شود .
۳ ) فلزات غير مشابه قابل جوشكاري هستند .
5 ) جوشكاري در خلاء در شرايط جوي كنترل شده ( با قراردادن قطعه مورد نظر در خلاء ) به كمك بنجرههاي نوري شفاف عملي است
روش انجام جوشکاری لیزر
جوشكاري معمولاً با استفاده از يك از محافظ انجام مي شود . اين كار معمولاً يك گاز بي اثر مانند آرگون يا هليوم مي باشد ، كه از طريق يك نازل در اطراف محور ليزر متمركز ميشود . مهمترين هدف از به كار ‘يري از محافظ اين است كه محل جوش دادن را بيوشاند و از اكسيدشدن محل كه باعث جوشكاري ضعيف مي شود ، جلو گيرى نمايد .
اين گاز همچنين از شكل گرفتن بخارات فلزي ( كه ممكن است بر روي عدسي هاي متمركز كننده بنشينند – لنز دستگاه لیزر ) جلوگيري مي كند و آنها را از محل دور مي كند . ار بخارات فلزي به قدر كافي گرم توليد شود ، ممكن است باعث يونيزه شدن بخارات و توليد پلاسما در بالاي قطعه كار شود . اين امر باعث مي شود تا نور ليزر توسط پلاسما جذب شود و از رسيدن انرژي ليزر به محل مورد نظر جلو گيرى شود .