کاربرد لیزر در چشم پزشکی
كاربرد ليزر در تاریخچۀ چشم پزشكي قدمتی بيش از 40 سال دارد و از ليزرهاي رزين هاي رنگ و نور سبز آرگون يا كريپتون در بيماري هاي ته چشــمي جدا شــدن شــبكيه و يا خونريزي داخلي چشم به طريق پرتودرمانی اســتفاده شده است. از اواسط سال 1980 استفاده از ليزرها با طول موجهاي متفاوت فرابنفش و فروسرخ نزديك شروع شد ولي كاربرد عملي از ليزر اكســايمر و ليزرهاي پيكوثاني هاي به علت مشــكالت فني، قيمت بلاي تجهيزات وغیره ادامه پيدا نكرد.
اســتفاده از ليزر اكســايمر در طولموج های فرابنفش در ســال 1995 براي جراحي انكساري اثبات شــد. اینگونه ليزرها قابليت برش دقيق و عميق در قرنيه را دارند. امروزه اســتفاده از ليزرهاي دي اكسيدكربن و ديود در چشم پزشكي روبه افزايش اســت و در درمان تومورهاي پيشرفتۀ قرنيه مناسب است مهمترین مکانیســم اثر لیزر در چشم پزشکی، انعقاد نوری12 است. استفاده از لیزرها برپایۀ این مکانیســم معموالً براى فوتوکوآگوالســيون شبکيه در درمان رتينوپاتى ديابتى و فوتوکوآگوالســيون شبکۀ ترابکولر و عنبيه، در درمان گلوکوم )آب سیاه( مورد استفاده قرار مىگيرند. عالوهبرایــن میتوان به مکانیســم تخریب نوری13 براى ســوراخ کردن کپسول خلفى عدسى پس از درآوردن کاتاراکت و براى انجام ايريدوتومى ليزرى اشــاره کرد. همچنین مکانیسم تبخیر نوری14 برای تبخیر ضايعات ســطحى نظير تومورهاى پلک و نیز برشهاى فاقد خونريزى و عالوهبرآن به مکانیسم تجزیۀ نوری برای برش دقيق لايه هاى نازکى از قرنيه براى اصلاح عيوب انکسارى میتوان اشاره نمود.
امروزه از لیزرها در زمینه های مختلف درمانی بیماریهای چشــمی استفاده میشــود که از مهمترین این موارد میتوان رتینوپاتیهای چشــم، ترمبوز ورید مرکزی و شاخهای شبکیه، پارگی شبکیه، گلوکوم زاویۀ بسته و زاویۀ باز، کپسولوتومی خلفی
و جراحی عیوب انکساری را بیان نمود